ทายกและปฎิคาหก
ทายก หมายถึง ผู้ให้ทาน
ทายก หมายถึง ผู้ให้ทาน
ปฏิคาหก หมายถึง ผู้รับทาน
การให้นั้นนอกจากเป็นการช่วยเหลือผู้อื่นแล้ว ยังเป็นการช่วยขัดเกลาจิตใจผู้ให้ให้บริสุทธิ์ผ่องใสได้ด้วย การให้แบ่งเป็น ๓ ประเภท ดังนี้
-ให้วัตถุสิ่งของ เช่น เงิน อาหาร เสื้อผ้า รวมถึงการออกแรงกายช่วยเหลือผู้อื่นด้วย
-ให้ความรู้ เช่น ช่วยทบทวนวิชาที่เพื่อนขาดเรียนเพราะเหตุจำเป็น ช่วยเตือนสติ
ช่วยให้ข้อมูลต่าง ๆ เป็นต้น
-ให้อภัย คือ ระงับความโกรธ
ไม่ถือโทษเมื่อผู้ทำผิดโดยมีตั้งใจไม่อาฆาต และความตั้งใจงดเว้นไม่ประพฤติผิดศีล รักษาศีล ๕ ให้บริสุทธิ์
คุณสมบัติของผู้ให้ (ทายก) มีดังนี้
๑. ให้ทานแก่บุคคลที่ควรให้
การให้ทานแก่คนที่ไม่ควรให้นั้น นอกจากจะไม่เป็นประโยชน์แล้วยังอาจเป็นโทษด้วย เช่น คนที่ดื่มเหล้าจนเมามายแล้วมาขอเงินเราเพื่อไปซื้อมาดื่มอีก อย่างนี้ไม่ควรให้ เพื่อนที่เล่นการพนันจนติดเป็นนิสัย มาขอเงินหรือขออาหารเราก็ไม่ควรให้ เพราะประพฤติตนไม่ถูกต้องตามทำนองคลองธรรม อีกทั้งยังไม่รู้จักประกอบสัมมาอาชีวะ หรือคนที่มีร่างกายแข็งแรงแต่มีความเกียจคร้าน วานให้เราช่วยยกของให้ เราก็ไม่ควรทำ แต่ถ้าเป็นคนเจ็บ ทุพพลภาพ คนชรา สตรีมีครรภ์ อย่างนี้เราควรทำให้ บุคคลเช่นไรที่เราควรให้ทานนั้น เราต้องใช้เหตุผลไตร่ตรองพินิจพิจารณาเป็นราย ๆ ไป
การให้ทานแก่คนที่ไม่ควรให้นั้น นอกจากจะไม่เป็นประโยชน์แล้วยังอาจเป็นโทษด้วย เช่น คนที่ดื่มเหล้าจนเมามายแล้วมาขอเงินเราเพื่อไปซื้อมาดื่มอีก อย่างนี้ไม่ควรให้ เพื่อนที่เล่นการพนันจนติดเป็นนิสัย มาขอเงินหรือขออาหารเราก็ไม่ควรให้ เพราะประพฤติตนไม่ถูกต้องตามทำนองคลองธรรม อีกทั้งยังไม่รู้จักประกอบสัมมาอาชีวะ หรือคนที่มีร่างกายแข็งแรงแต่มีความเกียจคร้าน วานให้เราช่วยยกของให้ เราก็ไม่ควรทำ แต่ถ้าเป็นคนเจ็บ ทุพพลภาพ คนชรา สตรีมีครรภ์ อย่างนี้เราควรทำให้ บุคคลเช่นไรที่เราควรให้ทานนั้น เราต้องใช้เหตุผลไตร่ตรองพินิจพิจารณาเป็นราย ๆ ไป
๒.
ให้ในสิ่งที่ควรให้
ของที่เราให้ทานนั้นต้องเป็นของบริสุทธิ์ และเราได้มาโดยชอบธรรม มิใช่ไปลักขโมยหรือฉ้อโกงเขามา และจะต้องไม่มีพิษมีภัย มีแต่ประโยชน์แก่ผู้รับ เช่น เราไม่ควรให้อาวุธหรือ ยาเสพติดแก่ใคร เพราะการให้สิ่งที่เป็นโทษแก่ผู้รับนั้น ไม่ถือว่าเป็นทาน แต่เป็นการทำร้ายมากกว่า
ของที่เราให้ทานนั้นต้องเป็นของบริสุทธิ์ และเราได้มาโดยชอบธรรม มิใช่ไปลักขโมยหรือฉ้อโกงเขามา และจะต้องไม่มีพิษมีภัย มีแต่ประโยชน์แก่ผู้รับ เช่น เราไม่ควรให้อาวุธหรือ ยาเสพติดแก่ใคร เพราะการให้สิ่งที่เป็นโทษแก่ผู้รับนั้น ไม่ถือว่าเป็นทาน แต่เป็นการทำร้ายมากกว่า
๓.
ให้ด้วยเจตนาที่บริสุทธิ์
การให้ที่ดีจะต้องเกิดจากเจตนาที่บริสุทธิ์และเต็มใจให้ กล่าวคือ ก่อนให้ก็มีความยินดีที่จะให้และคิดว่าเป็นประโยชน์แก่ผู้รับ ขณะที่ให้ก็มีจิตใจผ่องใส ไม่คิดเสียดายหรือลังเลใจ และเมื่อให้ไปแล้ว
การให้ที่ดีจะต้องเกิดจากเจตนาที่บริสุทธิ์และเต็มใจให้ กล่าวคือ ก่อนให้ก็มีความยินดีที่จะให้และคิดว่าเป็นประโยชน์แก่ผู้รับ ขณะที่ให้ก็มีจิตใจผ่องใส ไม่คิดเสียดายหรือลังเลใจ และเมื่อให้ไปแล้ว
คุณสมบัติของผู้รับ(ปฏิคาหก) มีดังนี้
๑.เป็นผู้ที่ไม่โลภอยากได้ของคนอื่น
๒.เป็นผู้ปราศจากโทสะ
ในขณะที่มีผู้ให้สิ่งของ หรือวัตถุที่ให้น้อย
๓.ไม่เป็นผู้มีโมหะ
คือ ความหลงผิดคิดไปต่างๆนานา อย่างที่ไม่เป็นประโยชน์
จัดทำโดย
นาย วรวิช เธียรปรีชา เลขที่๑
นางสาว ฟารีดา นิตยไสว เลขที่ ๑๖
นางสาว วริศรา สุขจันทร์ เลขที่ ๑๙
นางสาว สุธาสินี เทือกสุบรรณ
เลขที่ ๒๑
นางสาว สุพิชญา หลวงบำรุง
เลขที่ ๓๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น